Thursday, June 15, 2006 @ 11:30 PM
Ku jalan sendiri tiada tempatUntuk menantiTiada mu aku menyepiBayanganmu aku mencari...Ku sangkakan hujanTapi taufan datang melandaKu mencari tanpa peganganDan tersungkur di ketepianKain putih yang kuberi padamuKini pudar warna-warnanyaKuselimut di atas ikal rambutmuKian jatuh terus cecah ke bahu...Ku mencari bayangmu tiadaDi langit biru di lautan apiKau hilang dan semakin jauhHujung dunia kita berjumpaBila ku lihat kau dihancurBagaikan luruh bunga yang gugurKusunting dirimuKan kugenggam hatimu ituKan kujaga wahai bungaku Kau kan tumbuh subur mewangiKau mekarlah wahai mu bunga Subur menguntum ditaman hatiKau hilang dan semakin jauhhujung dunia kita berjumpa